ضربات ایستگاهی
بعضی از موقعیت‌ها در طول بازی از روی ضربات ایستگاهی خلق می‌شوند. مانند فوتبال واقعی اگر بازیکنان تیمتان در ضربات ایستگاهی مهارت داشته باشند، می‌توانید امتیازات زیادی را از این طریق جمع کنید. دو نوع ضربه‌ی ایستگاهی داریم: مستقیم و غیرمستقیم.
ضربات ایستگاهی مستقیم
ضربات ایستگاهی مستقیم، همان پنالتی‌ها و ضربات آزاد مستقیم هستند. بازیکنی که پشت ضربات آزاد مستقیم و پنالتی‌ها می‌ایستد از مهارت ضربات ایستگاهی خود برای گل زدن به حریف استفاده می‌کند و دروازه‌بانی که درون دروازه ایستاده، علاوه بر مهارت دروازه‌بانی، از مهارت ضربات ایستگاهی نیز برای شیرجه زدن و مهار چنین توپ‌هایی استفاده می‌کند؛ اما خود دروازه‌بان را نمی‌توان به‌عنوان ضربه‌آزادزن تیم انتخاب کرد.ضربات ایستگاهی غیرمستقیم
در هر مسابقه، حدود یک‌سوم ضربات ایستگاهی، غیرمستقیم خواهد بود. ضربات ایستگاهی غیرمستقیم شامل ضربات آزاد غیرمستقیم می‌شود و نتیجه‌ی آن به تلاش تیمی بستگی دارد.هنگام حمله (به ترتیب اهمیت) میانگین مهارت گلزنی بازیکنان، میانگین مهارت ضربات ایستگاهی‌شان و مهارت ضربات ایستگاهی ضربه‌آزادزن تیم، از جمله موارد تأثیرگذارند. هنگام دفاع (به ترتیب اهمیت) میانگین مهارت دفاع بازیکنان، میانگین مهارت ضربات ایستگاهی‌شان، مهارت دروازه‌بانی دروازه‌بانتان و مهارت ضربات ایستگاهیش، اهمیت دارند.
اتفاقات ویژه
علاوه بر حملاتی که به‌طور معمول در یک بازی نصیبتان می‌شود، می‌توانید از «اتفاقات ویژه» نیز بهره ببرید. اتفاقات ویژه‌ای که در بازی رخ می‌دهد به تخصص بازیکنانتان مربوط است و باعث می‌شود کاربران به داشتن تیمی مرکب از تعداد قابل قبولی بازیکن متخصص و بازیکن معمولی ترغیب شوند.
دو نوع «اتفاق ویژه» داریم: اتفاقات ویژه تیمی و اتفاقات ویژه فردی. احتمال کسب اتفاق ویژه تیمی با توجه به مالکیت توپ تعیین می‌شود (اگر ۵۵٪ مالکیت توپ را در اختیار داشته باشید، ۵۵٪ شانس کسب اتفاق ویژه تیمی دارید).
اتفاقات ویژه فردی با توجه به تخصص بازیکنان در میدان به دست می‌آیند. داشتن تعداد زیادی بازیکن متخصص می‌تواند برای شما باعث برتری شود، اما این کافی نیست. شما باید بازیکنانی با ویژگی مناسب در پست مناسب داشتبه باشید تا اتفاق ویژه خاصی برای شما رخ دهد. بسیار مهم است که بین تخصص‌های مختلف در تیمتان تعادل خوبی ایجاد کنید.
هر اتفاق ویژه‌ای که در مسابقه رخ دهد، شانس به وجود آمدن اتفاق ویژه‌ای دیگر کاهش می‌یابد.
اتفاقات ناشی از وضعیت آب و هوا
استفاده از بازیکنانی با تخصص خاص، برای آب و هوایی خاص توصیه می‌شود. شرایط آب و هوایی خاص از همان ابتدای آغاز مسابقه روی کارایی تمام بازیکنان تأثیر می‌گذارد.
به تمام مهارت‌های بازیکنان تکنیکی در هوای آفتابی ۵٪ افزوده می‌شود، اما در هوای بارانی همین درصد را از دست می‌دهند.
قدرتی این بازیکنان در هوای بارانی افزایش مهارتی به میزان پنج درصد خواهند داشت اما در هوای آفتابی، کاهش مهارتی به میزان پنج درصد خواهند داشت و بیشتر از حالت معمول، خسته می‌شوند.
بازیکنان سرعتی در هوای بارانی و آفتابی پنچ درصد از توان خود را از دست می‌دهند.
زمانی که یک «اتفاق ناشی از وضعیت آب و هوا» در مسابقه رخ دهد، در گزارش بازی آن را خواهید دید و ستاره‌ای که بازیکن در آن بازی می‌گیرد، نشان‌دهنده‌ی عملکردش بر اساس این موضوع است.
اتفاقات ویژه‌ی منجر به گل
تخصص‌ها (و سایر ویژگی‌های بازیکنان) می‌تواند برایتان حملات بیشتری به‌همراه داشته باشد. بر طبق آنچه که در زیر فهرست شده، بازیکنانی که در موقعیت‌های حساس صاحب توپ می‌شوند (اغلب، اما نه همیشه، همان بازیکنی که موقعیت را خلق کرده) به کمی مهارت گلزنی نیاز دارند تا از این نوع حملات، گل بسازند.
بازیکنان غیرقابل پیش‌بینی اگر دروازه‌بان، مدافع وسط و یا مدافع کناری باشند، می‌توانند از مهارت پاس خود برای دادن پاس‌های بلند ناگهانی استفاده کنند و اگر هافک میانی، مهاجم و یا هافبک کنار باشند، از مهارت گلزنی خویش برای قطع توپ بهره ببرند. این بازیکنان اگر در هر پستی به جز دروازه قرار داشته باشند، ممکن است موقعیت‌های گل غیرمنتظره‌ای به ضرر تیم خودی خلق کنند. هر چه مهارت دفاع یک مدافع یا هافبک وسط غیرقابل پیش‌بینی کمتر باشد، احتمال اشتباه آن‌ها در اثر بی‌احتیاطی بیشتر می‌شود و به تیم رقیب موقعیت گلزنی تقدیم می‌کنند. همچنین یک هافبک کنار یا مهاجم با مهارت پاس پایین احتمال دارد بی‌نظمی در خط دفاعی به وجود آورد که شاید منجر به یک گل به خودی شود.
هافبک‌های کنار، میانی و مهاجمان سرعتی می‌توانند با یک استارت سریع و حرکت انفجاری، موقعیت‌های خطرناکی خلق کنند. تیم حریف می‌تواند با استفاده از یک بازیکن تدافعی (مدافع یا هافبک وسط) که او نیز سرعتی بوده و یا مهارت دفاع کافی برای مقابله داشته باشد، حرکت را خنثی کند. شما به ازای هر هافبک کنار، میانی و مهاجم سرعتی در تیم خود، افزایشی در سطح تاکتیکی ضدحمله کسب می‌کنید. تیم رقیب همچنان با داشتن هافبک میانی، مدافع کنار و یا مدافع وسط سرعتی این اثر مثبت را از بین ببرد ( فقط اثر مثبت ناشی از تخصص خنثی می‌شود و نه سطح اولیه تاکتیک بدون در نظر گرفتن بازیکنان متخصص).
مهاجمان و هافبک‌های میانی و کناری که تکنیکی هستند می‌توانند موقعیت‌های خوبی خلق کنند در صورتی که یک مدافع یا هافبک وسط مقابل، سرزن باشد (مورد دوم حتما لازم نیست دقیقا در نقطه مقابل قرار داشته باشد). علاوه بر آن، هر مدافع وسط یا کنار تکنیکی به شما این شانس را می‌دهد تا یک ضدحمله غیرتاکتیکی از یک موقعیت از دست رفته حریف کسب کنید. هر چقدر پاس مدافع بیشتر باشد، شانس وقوع ضدحمله بالاتر خواهد بود.
هافبک‌های کناری که مهارت بازی در کنار کافی دارند، می‌توانند موقعیت‌هایی خلق کنند که با ضربه‌ی یک مهاجم یا هافبک کنار دیگر به گل تبدیل شوند. اگر آن بازیکنی که ضربه‌ی آخر را به توپ می‌زند، مهارت گلزنی کافی داشته باشد، احتمال گل شدن توپ، بیشتر خواهد بود. اگر سرزن باشد، گل زدن برای او باز هم راحت‌تر می‌شود.
کرنر: برای رسیدن به گل از روی ضربات کرنر، در صورتی که بازیکنی که ضربه کرنر را می‌زند، مهارت ضربات ایستگاهی بالایی داشته باشد و امتیاز عملکرد ضربات ایستگاهی غیر مستقیم شما در مقابل امتیاز عملکرد ضربات ایستگاهی غیر مستقیم رقیب بالاتر باشد، شانس شما افزایش خواهد یافت. دو نوع ضربه کرنر وجود دارد. در یک نوع هر چه تعداد بازیکنان سرزن بیشتری داشته باشید (بدون احتساب دروازه‌بان و کسی که پشت ضربه‌ی کرنر ایستاده) و هر چه تیم حریف بازیکن سرزن کمتری (بدون در نظر گرفتن دروازه‌بان) داشته باشد، شانس گلزنی شما روی ضربات کرنر افزایش می‌یابد. اگر اصلاً بازیکن سرزنی در تیمتان نداشته باشید، روی ضربات کرنر حریف بسیار متزلزل خواهید بود و احتمال اینکه خودتان نیز از روی ضربات کرنر به گل برسید، خیلی کم است. در نوع دیگر، احتمال گلزنی بستگی به بازیکنی دارد که توپ را دریافت می‌کند. در نظر داشته باشید که ضربه کرنر ممکن است منجر به کارت زرد برای تیم مهاجم شود، اما اگر بازیکنی کارت زرد داشته باشد، او محتاط‌تر بوده و خطر کارت زرد دوم کمتر از کارت زرد اول خواهد بود.
تجربه: هافبک‌های کنار و مهاجمان باتجربه، می‌توانند با استفاده از تجربه‌ی خود به گل برسند. مدافعان و هافبک‌های وسط بی‌تجربه ممکن است موقعیت‌های خطرناکی را دودستی به حریف تقدیم کنند و موجب فروریختن دروازه شوند.
خستگی: بازیکنان تدافعی خسته (مدافعان و هافبک‌های وسط) که دیگر رمقی در ساق‌هایشان باقی نمانده، ممکن است مرتکب اشتباه شوند و فرصت‌های خطرناکی در اختیار تیم مقابل قرار دهند؛ مگر اینکه بازیکنان حمله‌کننده‌ی حریف نیز نای بازی کردن نداشته و خیلی خسته باشند.
سایر اتفاقات بازی
اتفاقات دیگری نیز ممکن است در بازی رخ دهد که احتمال وقوع آن، به قدرت خط میانی بستگی ندارد؛ بنابراین شانس چنین اتفاقاتی با در اختیار داشتن توپ و میدان افزایش نمی‌یابد.
ضد حمله: حتی اگر از تاکتیک ضد حمله استفاده نکنید، باز هم اندکی احتمال دارد که در جریان بازی، یک ضد حمله نصیبتان شود. در این ضد حملاتِ «غیر وابسته به تاکتیک»، دیگر نیازی نیست که خط میانی تیمتان ضعیف‌تر از حریف باشد (چیزی که یکی از اصول تاکتیک ضد حمله است). برای اطلاعات بیشتر لطفاً فصل «مسابقه: تاکتیک‌ها»، قسمت ضد حمله را مطالعه کنید.
شوت از راه دور: اگر از تاکتیک شوت از راه دور استفاده نکنید، باز هم اندکی احتمال دارد که در موقعیت شوت‌زنی قرار گیرید. برای اطلاعات بیشتر لطفاً فصلی که به تاکتیک‌ها پرداخته را مطالعه کنید.
هافبک میانی قدرتی، اگر تدافعی بازی کند (که به آن هافبک ایستا نیز می‌گویند)، می‌تواند بر دفع حملات حریف و تصاحب توپ تمرکز کند. اگر او در پرسینگ موفق باشد، حمله تیم حریف قطع می‌شود. برای انجام این کار، او به مهارت دفاع و قدرت بدنی خود اتکا خواهد کرد.
مهاجمان قدرتی، اگر عادی بازی کنند، می‌توانند با جای‌گیری و حرکت بدن مناسب پس از یک موقعیت از دست رفته تیم شما، فرصت ثانویه‌ای برای شوت و گلزنی ایجاد کنند. آن‌ها برای این کار به مهارت کافی در بازی‌سازی و گلزنی نیاز دارند. توجه داشته‌باشید بازی قدرتی آن‌ها ممکن است منجر به کارت زرد شود؛ البته اگر بازیکن کارت داشته باشد، در چنین شرایطی با احتیاط بیشتری رفتار خواهد کرد.
در بازی ممکن است شما متحمل جریم ناشی از شلوغی شوید، اگر دو یا سه بازیکن با تخصص و پست یکسان از میان انواع ذیل در زمین بازی قرار دهید: مهاجم تدافعی تکنیکی، مهاجم قدرتی عادی و هافبک وسط تدافعی قدرتی. اگر دو بازیکن از نوع یکسان داشته باشید، تأثیر آن‌ها در بازی کمتر خواهد شد (هر کدام ۴٪). اگر سه بازیکن از آن‌ها را قرار دهید، جریمه بیشتر خواهد بود. (هر کدام ۷.۵٪)
